ئەر-خوتۇنلار ئاجرىشىپ كىتىش مەسىلىسىگە قارىتا، خەلق ئارىسىدا مۇنداق بىر خىل قاراش بار: ئەر-خوتۇنلارنىڭ ئاجرىشىپ كىتىشىدە ئۈچ قېتىملىق يۇقىرى باسقۇچ بار؛ يەنى، يىڭى توي قىلغان مەزگىل، تۇغۇتتىن كىيىنكى تۇنجى يىلى ۋە يەتتە يىللىق داۋالغۇش.
    يىڭى توي قىلغان ئەرخوتۇنلارنىڭ تىزلا ئاجرىشىپ كىتىشى، كۆپىنچە ئەر-خوتۇنلار ئوتتۇرسىدا قارشى تەرەپنى تۇلۇق چۈشەنمەي تىزلا توي قىلىشقان، ئەمما توي قىلغاندىن كىيىن ئاشكارىلىنىپ چىققان مەسىلىلەرنى قوبۇل قىلالمىغانلىقتىن بولىدۇ.

   يەتتە يىللىق داۋالغۇشقا بولسا كۆپ چۈشەنچە بىرىش كەتمەيدۇ؛ گەرچە يەتتە يىلنىڭ ئەمىلىيەتتە مۇقىم ياكى ئىنىق بولغان ئۆلچىمى بولمىسىمۇ، ئەمما ئەر-خوتۇنلارنىڭ تۇرمۇشى بارغانسىرى ئاددىلىشىشقا قاراپ يۈزلەنگەنسىرى، ئاجرىشىش نىسبىتى ھەقىقەتەن يۇقىرى ئۆرلەپ كىتىدۇ.
    تۇغۇتتىن كىيىنكى تۇنجى يىلىغا كەلسەك، بۇنىڭ بەلگىلىك ئاساسى بار. ئاياللاردا تۇغۇتتىن كىيىن، ئەسلىدىنلا روھى ھالەت جەھەتتىكى داۋالغۇش كۆرىلىدىغان بولۇپ، ئەگەر ئىرىنىڭ كۆڭۈل بۆلۈپ كۈيۈنىشى يىتەرلىك بولمىسا، ئۇنداقتا بۇ ئەر-خوتۇنلارنىڭ مۇناسىۋىتىمۇ بۇ توسالغۇنىڭ تەسىرىگە ئۇچرايدۇ. ئەكسىچە بولسا، ئەگەر ئەر-خوتۇنلار بۇ توسالغۇدىن ئوڭۇشلۇق ئۆتۈپ كىتەلىسە، ئۇلار ئوتتۇرسىدىكى مۇھەببەت بارغانسىرى چوڭقۇرلىشىپ، كىشىلىك ھاياتتىكى بوران-چاپقۇنلارغا بىرلىكتە قارشى تۇرالىغۇدەك ئىشەنچىسى پەيدا بولىدۇ.

    تۇغۇتتىن كىيىنكى تۇنجى يىلى، ئەر-خوتۇنلار تۆۋەندىكى ئۈچ مەسىلىدىن ساقلىنىش كىرەك، بولمىسا ئوتتۇرلۇقتىكى مۇھەببەتكە تەسىر يىتىدۇ.
1. جىدەللىشىش
    بىرىنچى نوقتا، يەنە ئەڭ مۇھىم بولغان نوقتا، جىدەللىشىپ قالماسلىقتۇر.
   توغۇتتىن كىيىنكى تۇنجى يىلدا، ئەسلىدىكى كىچىك ئەر-خوتۇنلار بىراقلا دادا ۋە ئانا بولۇپ ئۆزگىرىدىغان بولۇپ، سالاھىيتىدىكى بۇ ئۆزگىرىشكە نىسبەتەن، ئەر-خوتۇن ھەر ئىككى تەرەپتە ماسلىشالماسلىق كۆرىلىدۇ. ئۇنىڭ ئۈستىگە، ئائىلىگە يىڭى بىر ئەزا قوشۇلغاندىن كىيىن، بالىنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئالىدىغان ئىشلار كۆپىيىپ، ئەر-خوتۇن ئىككىسىنى تېخىمۇ سەزگۈر، تىرىككەك، ئاسان ئاچچىقلىنىدىغان قىلىپ قويىدۇ.
   بۇنداق ئەھۋال ئاستىدا، ئەر-خوتۇنلار ئارىسىدا جىدەل تۈگىمەي، زىددىيەتنىڭ قايتا-قايتا تۇغۇلۇشىغا ئەگىشىپ، ئۇلار ئوتتۇرسىدا ئاغرىنىش كۆپىيىپ، مۇھەببەت سۇسلىشىپ كىتىدۇ.

2. ئۆي ئايرىپ ئۇخلاش
    بالا بولغاندىن كىيىن، بالىغا قاراش سەۋەبىدىن، نۇرغۇن ئانىلار يالغۇز ئۇخلاشنى تاللايدۇ؛ دادا بولسا، بىر كۈن جاپالىق ئىشلەپ كەلگەنلىكتىن، كىچىسى ياخشى ئارام ئالالماي قېلىشىنى نەزەردە تۇتۇپ، ئۇلارمۇ كۆپىنچە ئايالىنىڭ تەكلىۋىگە قوشۇلىدۇ.
    بىراق، بۇ خىل قىلمىش قارىماققا ئەقىلگە مۇۋاپىقتەك، كۈيۈنۈشنىڭ ئىپادىسىدەك قىلغان بىلەن، ئەمىلىيەتتە ئەر-خوتۇنلار مۇھەببىتى ئوتتۇرسىغا يۇشۇرۇن خەۋپ ئۇرۇغى تېرىپ قويىدۇ.
   تۇغۇتتىن كىيىنكى تۇنجى يىلى، بوۋاقنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئېلىش ئەڭ لازىم بولىدىغان مەزگىل، يەنى ئانىنىڭ ئەڭ ئالدىراش بولدىغان مەزگىلى بولۇپ، پۈتۈن دىققەت ئىتىبارىنى بوۋىقىغا قاراتقان ئانا، ئىرى بىلەن ھىسيات ئالماشتۇرۇشنى نەزەردىن ساقىت قىلىپ قويىدۇ. دادا بولسا، كۈندە ئەتىگەن ئۆيدىن چىقىپ كەچ قايتىپ كىلىدىغان بولغاچقا، ئايالىنىڭ بالىغا قاراش جەريانىدىكى جاپاسىنى ئىنىق كۆرۈپ يىتەلمەي، ئايالىنى ماڭا سۇغۇق مۇئامىلە قىلىدىغان بولۇپ قالدى دەپ خاتا چۈشىنىپ قالىدۇ.
    ئىككى تەرەپ بىر-بىرىنى ياخشى چۈشىنىشمىگەننى ئازدەپ، يەنە تېخى ئۆي ئايرىپ ئۇخلىسا، بۇنداق ئەھۋالدا پىكىرلىشىش كەمچىل بولۇپ، ھەرقانچە چوڭقۇر مۇھەببەتمۇ سۇسلىشىپ كىتىدۇ.

3. "بويتاق ھالىتى" شەكلىدىكى بالا بېقىش
     ھەممىمىزگە مەلۇملۇق، ئەرلەرنىڭ پىسخىكىسىنىڭ يىتىلىشى، ئاياللارنىڭكىگە قارىغاندا كىيىنرەك بولىدۇ.
    نۇرغۇن ئائىلىلەردە مۇنداق بىر ئەھۋال كۆرىلىدۇ: بالا تۇغۇلغاندىن كىيىن، ئانا ناھايىتى تىزلا ئانىلىق رولىغا كىرىشىپ كىتىدۇ؛ ئەمما دادا بولسا بۇنىڭغا بىراقلا ماسلىشىپ كىتەلمەيدۇ. نەتىجىدە، ئانا كىچە-كۈندۈز دىمەي بالىنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئالىدىغان، دادىنىڭ ھېچقانداق ئىش بىلەن كارى يوق، خۇددى ئۆيدە بۇنداق بىر ئادەم مەۋجۇت ئەمەستەك ھالەت شەكىللىنىپ قالىدۇ. بۇنداق ھالەت ئادەتتە "بويتاق ھالىتى"شەكلىدىكى بالا بېقىش دىيىلىدۇ.
    بۇ ئەھۋالنىڭ ئەر-خوتۇنلارنىڭ مۇھەببىتىگە بولغان زىيىنى ئىنتايىن چوڭ بولۇپ، ئادەتتە بەلكىم كۆرنەرلىك بولماسلىقى مۇمكىن، ئەمما ۋاقىتنىڭ ئۆتۈشىگە ئەگىشىپ، بۇ خىل ئاغرىنىش ۋە دەرت-ئەلەم يېغىلىپ بىراقلا پارتلاپ چىقسا، ئانىنىڭ كەيپىياتى كونتىروللىقىنى يوقاتقان ئەھۋال ئاستىدا، ئۇلار كۆپىنچە ئاجرىشىش قارارىنى چىقرىپ قويىشى مۇمكىن.