ئىمىتىش مەزگىلىدىكى ئانىلار سۈتىنىڭ يىتىشمەيۋاتقانلىقىنى بايقىغان ۋاقىتتا، بۇنىڭ ئۈچۈن قايغۇرۇشتىن باشقا، كۆپىنچە ئانىلار بىر خىل خاتا رايونغا كىلىپ قالىدۇ—يەنى، نىمە يىسەم سۈتۈم كۆپىيىدىغاندۇ دەپ ئويلىنىشقا باشلايدۇ.
   ئەمىلىيەتتە، ھازىرقى تۇرمۇش سەۋيىسى جەھەتتىن ئېلىپ ئېيتقاندا، ئانىلاردا بەدىنىگە ئۇزۇقلۇق يىتىشمىگەنلىك سەۋەبىدىن ئانا سۈتى يىتىشمەيدىغان ئەھۋال ئاساسى جەھەتتىن كۆرۈلمەيدۇ؛ شۇڭا ئانىلار دىققىتىنى بۇ تەرەپكە قاراتمىسىمۇ بولىدۇ، زىيادە ئۇزۇقلىنىش ئەكسىچە ئۇزۇقلۇقنىڭ ئۆلچەمدىن ئېشىپ كىتىشنى كەلتۈرۈپ چىقىرىپ، ئانا سۈتى تەركىبىدىكى ياغ ماددىسىنىڭ ئېشىپ كىتىشىنى پەيدا قىلىپ، سۈت بېزى نەيچىسىنىڭ توسۇلۇپ قېلىشىنى كەلتۈرۈپ چىقىرىدۇ ھەمدە بۇ سەۋەپلىك سۈت چىقىش راۋان بولماسلىق، بوۋاقنىڭ ھەزىم قىلىشى ناچارلىشىش قاتارلىق ئەھۋاللارنى كەلتۈرۈپ چىقىرىدۇ.

    ئانا سۈتى يىتىشمەيۋاتقانلىقىنى بايقىغىنىمىزدا، بىز ئالدى بىلەن روھى ھالىتىمىزنى تەڭشەپ، ئۆزىمىزنى ئازادە قويۇۋىتىشىمىز، "بالىغا يۈز كىلەلمىگەندەك" ئۆزىنى ئەيىبلەش پىسخىكىسىدا بولماسلىقىمىز لازىم ھەمدە ئاكتىپ روھى ھالەت بىلەن ئانا سۈتىنى كۆپەيتىش ھەققىدە ئويلىنىشمىز لازىم.
    ئىككىنچىدىن، بوۋاقنى كۆپرەك شوراتقۇزىشىمىز كىرەك. بوۋاقنىڭ شورىشى، ئەمچەكنى غىدىقلاپ سۈت ئاجرىتىپ چىقىرىشتىكى ئەڭ ئۈنۈملۈك ئۇسۇلدۇر. ئىمىتىش مەزگىلىدە، سۈتنىڭ ئاجرىلىپ چىقىشىنى ئىلگىرى سۈرۈش ئۈچۈن،  ئانىلار ھەركۈنى 12-10 قېتىم ئىمىتىش ئۆلچىمى بويىچە بوۋاقنى ئىمىتسە بولىدۇ، يەنى ھەر ئىككى ئۈچ سائەتتە بىر قېتىم ئىمىتسە بولىدۇ.