تۆۋەندىكى ھىكايە، نۇرغۇنلىغان ئەر-خوتۇنلارغا كۆپلىگەن نەرسىلەرنى چۈشەندۈرۈپ بىرىدۇ.
   ئەركىشى بىر تاكسى شوپۇرى بولۇپ، ھەركۈنى كۈندۈزى ھەممىلا جايغا قاتراپ، كەچتە ئۆيىگە كەلگەندە چارچاپ بولالماي قالىدۇ. ئەمما ئايالى ھەرقېتىم ئۇ قايتىپ كىلىشىگىلا، ئۇنىڭغا بېشىنى ئاغرىتىپ تاغدىن باغدىن سۆزلەپلا كىتىدىغان بولۇپ، ئۇ خوشياقمىغاندەك نەچچە ئېغىز سۆز قايتۇرۇپلا بولدى قىلىدۇ.

    ۋاقىتنىڭ ئۆتىشىگە ئەگىشىپ، ئايالى بارغانسىرى خاپا بولۇپ، ئىلگىرىكىدەك تاماق ئىتىپ ئۆي ئىشلىرىنى قىلىپ ئۆتىۋىرىدىغان، ئەمما ئۇنىڭغا بەك پەرۋا قىلىپ كەتمەيدىغان بولۇپ قالغان، مىجەزىمۇ تىرىككەك بولۇپ قالغان. ھەدىسىلا، ئۇنىڭ ئىشلەتكەن نەرسىسىنى جايىغا قويۇپ قويمىغانلىقى ئۈچۈن، ناگاندا بىر بىرەرتال تاماكا چەككەنلىكى ئۈچۈن....دىگەنگە ئوخشاش كىچىك ئىشلار ئۈچۈن ھەمىشە ئۇنىڭغا ئاچچىقلىنىپ قالىدىغان بولۇپ قالغان.
    كۈندە بۇنداق ئۆتىۋىرىپ، ئەرنىڭ بارغانسىرى ئىچى پۇشۇپ، ھەتتا بىر خىل تىنىشقىمۇ جۈرئەت قىلالمايدىغاندەك بولۇپقالغان. ئۇنىڭ چۈشەنمىگەن يىرى، ئۆزىنىڭ سىرتتا ھېرىپ-چارچاپ ئىشلىشى، ئايالىنىڭ راھەتراق تۇرمۇش كەچۈرۈشى ئۈچۈن تۇرسا، ئايالى يەنە نىمىشقا ئۇنىڭ كۆڭلىنى چۈشەنمەيدىغانلىقى ئىدى.

   بىر كۈنى چۈشلۈك دەم ئېلىش ۋاقتىدا، ئۇ باشقا بىر كونا شوپۇر بىلەن پاراڭلىشىپ، ئۆزىنىڭ توي تۇرمۇشىغا بولغان ئۈمىدسىزلىنىشىنى سۆزلەپ بەردى. ئۇ كونا شوپۇر بولسا، ئۇنىڭ مۈرىسىگە ئۇرۇپ تۇرۇپ، "بۇرادەر، ئۆيگە قايتقاندىن كىيىن، ھەرقانچە ھېرىپ كەتكەن بولساڭمۇ، روھىڭنى ئۇرغۇتۇپ ئايالىڭ بىلەن پاراڭلىشىپ بەرگىن، كۆپ ئەمەس، پەقەت ئون مىنۇت بولسىلا كۇپايە قىلىدۇ" دەپ يول كۆرسەتكەن.
   ئۇ بۇنىڭغا بىر ئىشىنىپ بىر ئىشەنمەي، شۇ كۈنى كەچتە ئۆيىگە قايتقاندىن كىيىن، گەرچە ناھايىتى چارچاپ كەتكەن بولسىمۇ، ئەمما يەنىلا چىرايىغا كۈلكە يۈگۈرتۈپ تۇرۇپ، "خوتۇن، مەن قايتىپ كەلدىم" دەپتۇ.
   ئايالى ئاشخانىدىن بېشىنى چىقىرىپ،  ئاددىيغىنە  بىر ئېغىز "قايتىپ كەلدىڭىزمۇ" دەپ جاۋاپ بىرىپتۇ.
   كىيىملىرىنى ئالماشتۇرۇپ بولغاندىن كىيىن، ئۇ ئادەتتىكىگە ئوخشاش سافادا يېتىۋالماي، ئاشخانىغا كىرىپ ئايالىغا "خوتۇن، جاپا چەكتىڭىز، ئەكىلىڭ مەن قىلاي" دەپتۇ.
   ئايالى بولسا ئۇنىڭغا "سىز نىمە قىلالايتتىڭىز" دىگەچ، ئۇنىڭغا بىر تال غولپىيازنى تۇتقۇزۇپ، غولپىيازنى ئاقلاپ يۇيۇشنى بۇيرۇپتۇ.
   ئۇ كۈنى، ئۇ ئاشخانىدا تۇرۇپ، ئايالىغا ماشىنا ئەترىتىدىكى قىزىقارلىق ئىشلارنى، ئۆزى ئۇچراتقان ھەرخىل قىزىقارلىق خېرىدارلارنىڭ ئىشلىرىنى سۆزلەپ بىرىپتۇ. ھەتتا كىچىك ۋاقتىدىكى ئىشلىرىنىمۇ سۆزلەپ بىرىپتۇ.
   ئايالى بىرتەرەپتىن ئاڭلىغاچ يەنە بىر تەرەپتىن قورۇما قورۇپتۇ.

   كەچلىك تاماق ۋاقتىدا، ئايالى ئۇنىڭ قاچىسىغا قورۇمىلاردىن ئېلىپ بىرىپ، "ماشىنا ھەيدەپ جاپا چەكتىڭىز، كۆپرەك يەڭ" دەپتۇ.
   بىر كەچقۇرۇن، ئۇلار بىر تەرەپتىن تاماق يىگەچ بىر تەرەپتىن پاراڭلاشقاچ، شۇنداق ئازادىلىك ھىس قىلىپتۇ.
   كەچلىك تاماقتىن كىيىن ئۇ قاچىلارنى يېغۇشتۇرماقچى بولغان ئىكەن، ئايالى ئۇنى توسىۋىلىپ، "سىز بىر كۈن ئىشلەپ چارچىدىڭىز، مەن ئۆزۈم يېغىشتۇراي" دەپ قاچىلارنى يېغىشتۇرۇپ ئاشخانىغا كىرىپ كىتىپتۇ.
   ئاشخانىدا سۇنىڭ شاقىرغان ئاۋازى بىلەن بىرگە، ئايالىنىڭ ئۈزۈلۈپ قالغىلى ئۇزۇن بولغان ناخشا ئاۋازى ئاڭلىنىپتۇ.
   شۇ كۈندىن باشلاپ، ئۇ ھەركۈنى ئىشتىن قايتىپ كىلىپ، ئالدى بىلەن ئايالىغا ھەمرا بولۇپ بىردەم پاراڭلىشىپ، ئۇنىڭغا ياردەملىشىدىغان ھەمدە ئۇنىڭ خىزمەت جەريانىدا يولۇققان ئىشلىرىنى پاراڭلىشىدىغان بولۇپتۇ.
   بىر مەزگىل داۋاملاشتۇرغاندىن كىيىن، ئۇلار ئۇزۇن پاراڭلاشمايلا، ئايالى ئۇنى "سىز بىر كۈن ئىشلەپ چارچىدىڭىز، ئارام ئېلىۋىلىڭ" دەپ ئاشخانىدىن چىقىرۋىتىدىغان بولۇپتۇ.
   ئۇنى تېخىمۇ خۇشال قىلغىنى، ئايالى ئۇنىڭغا تېخىمۇ كۆيۈنىدىغان بولۇپ كىتىپتۇ.

   ئۇنى ياخشى كۆرگەن ئىكەنسىز، ئۇنىڭغا چىن كۆڭلىڭىزدىن ھەمرا بولىشىڭىز كىرەك؛ كۆپ ئەمەس، پەقەت ئون مىنۇت بولسىلا كۇپايە.
   ئاياللارنىڭ تەلەپ قىلىدىغىنى كۆپ ئەمەس، پەقەت ئۆزىنى ياخشى كۆرىدىغان، كۆڭلىدە ئۇ بار بولغان بىر ئىرى بولسا، ھەمدە قايتىپ كەلگەندىن كىيىن، ئۇنىڭغا سىرتتا كۆرگەن ئاڭلىغانلىرىنى سۆزلەپ بەرسىلا كۇپايە.